Pielgrzymowanie jest we współczesnym świecie jednym z najważniejszych zjawisk religijnych, kulturowych i społeczno-ekonomicznych. Od wieków było ono głównym czynnikiem tworzącym szeroko pojętą kulturę religijną. Pielgrzymkę, rozumianą jako „podróż podjętą z motywów religijnych do miejsca świętego, aby tam spełnić określone akty religijne”, odnajdujemy w tradycji Kościołów chrześcijańskich, ale również w judaizmie, islamie, hinduizmie, taoizmie i wielu innych religiach. Jest ona zjawiskiem powszechnym i bardzo istotnym w tradycji religijnej świata.

W bulli Incarnationis Misterium, ogłaszającej Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa Roku 2000, Sługa Boży Jan Paweł II ukazując teologię pielgrzymowania napisał, że pielgrzymka jest jednym ze znaków, które są świadectwem wiary i wspomagają religijność chrześcijańskiego ludu. Pielgrzymka zawsze była ważnym wydarzeniem w życiu chrześcijan. Bardzo wielu wiernych pogłębia swoją religijność podejmując wędrówkę, której celem jest miasto św. Piotra i Pawła, Ziemia Święta lub stare i nowe sanktuaria poświęcone Maryi i Świętym. Historia Kościoła jest żywą kroniką pielgrzymki, która nigdy się nie kończy (por nr 7).

Podążając szlakiem Chrystusa i Biblii docieramy do Ziemi Świętej, Egiptu, Jordanii, Syrii i Libanu. Podróże Apostołów i działalność świętych prowadzą nas do Grecji, Turcji, Włoch oraz na Cypr. Szlak sanktuariów maryjnych i dziedzictwa chrześcijaństwa zawiedzenie nas do Meksyku, Brazylii, Australii, Portugalii, Hiszpanii, Francji, Austrii, Niemiec, Włoch, na Ukrainę, Litwę oraz do wielu innych miejsc pielgrzymkowych.